《宗太守招饮爱山台出图卷索题久未报也,是秋八月移守宁波为次东坡道场山诗韵成三首 其二》拼音版

清代许传霈

zōngtàishǒuzhāoyǐnàishāntáichūjuǎnsuǒjiǔwèibàoshìqiūyuèshǒuníngwèidōngdàochǎngshānshīyùnchéngsānshǒuèr--chuánpèi

liùzàizhòngláicéng怀huáirénchūnkōngjiāngānzhīzhízhúwēidèngàijìn

yánlàishuǐmiǎomànpínggěngpányuēértóngyíngzhúkuàizhāngāolíngmíngtuān

zuòkànyúnxiùxīnchūdāngxiàliángfēngqínhóngtíngbáikāijiùyáncuìzhúcāngsōngbiǎojìngzhí

jǐnduōfēngjǐngyúnhuánluólièmíngchuāngjiānyóuxìngliángpéngjiéliánghuìàishānguòtóngshuōshān

àishānàishìpíngyuèdànqínxuéfèixiūbànjīngfēidàoshúwénzhīwàngyángtàn

许传霈简介

清代·许传霈的简介

余生而鲁钝,雅不善诗。岁辛巳,由湖返杭,尤绝意不吟咏,复何稿之可存乎。偶理丛残,有不忍遽弃者,念少壮遭际多艰,赖母教辛勤,良朋切磋,得不汨没天性,言情纪事,时见乎词,则又不可以不存。爰按年录之,起咸丰癸丑,终光绪辛巳,得八卷,计古今体若干首。初有无可斋、倦游轩、七二铃馆、春晖室诸编目,兹分注各年下以存旧名。

...〔 ► 许传霈的文章(417篇)