《言反江阳寓目灞涘赠易州陆司马诗》拼音版

隋代王胄

yánfǎnjiāngyángzèngzhōushī--wángzhòu

yóurénmàiyàofǎnjiānggànxíngyínlíngànhuíshǒuwàngzhǎngān

chénhuázhàochéngquēcānchàpánqiānménhánwànzhìyìngxiádān

yúnkāichéngzhǎngchuīdòngxiāngfēng竿gānyóutóngqīngbáoshǎoxiānjùnguān

huākāifěnyànchénchēhántóushuāngfēijiàncéngcāoliǎngwán

guàyàoyóudànzhūluòjiǎohànxìnměifēishìjiǔpánhuán

dòngnándēngyǒngháiyáoběishàngnánjuànyánjiùyǒuyuǎnmànmàn

yànchuíwàngchǔtiānyúnduānzhàotāoshàngjīngshuǐhán

shíniánfēngyuèwànbiéjīnlánxīnjìng怀huáibàocuīcán

rónghuárǎnrǎnxièdàicháocháokuānshèngxiànníngyán寿shòuliúkūnshǎohuān

宿jūnshětónglánzèngyánjǐnzhìzhǎngtàn

王胄简介

隋代·王胄的简介

王胄

王胄(558~613年),字承基,祖籍琅玡临沂(今山东临沂),生于润州建康城(今江苏南京),王导八世孙。隋朝大臣,文学家。少有逸才,初仕陈朝,陈亡入隋,晋王杨广引为学士。大业初年,为著作佐郎。从征辽东,进授朝散大夫。生性疏率不伦,自恃才高,凌傲时人。杨玄感常与交游,大业九年(613年)杨玄感谋反败亡,潜还江左,被捕坐诛。

...〔 ► 王胄的文章(20篇)