《赠族叔卫军俭诗》拼音版

南北朝王融

zèngshūwèijūnjiǎnshī--wángróng

táiyàochénghuáxuànyuècáijùnjīngtiānwèixiàngzuòzhènlóngqiánjiǔquánfèngbǎirèn

yǎngāoténgchéngyuǎnzhèn

jīnlǎnyáohóngzōngmǎngmiǎosuìsuīshèngzhěnruìxiǎngtóng

xuányōuzhàn

xuānfāngróngtiānchūjiēzhérénzhǔwàngliánguīzhuīxúndié

liúzhìděnglíngmài

guìméngshēngérwēnyuēzhìxuébīnménshēnxíngkǒuyán

chóujīnsuìliàngzūn

jiànměizhōngxīnbǎixìngróuwèiróngzhuāngjìngrénānwéizhèng

chōngquánquánjìngjìngjìng

yǒufěiwénzhìchāoliǎncáiqīngyúnyáoquánxièdòngyǒngyīngfēn

fēngzhuōqún

jūndàozhīrénchénshèngkuífēishēngdēngyōngmíngyángchényǐnbēnyōu

jiǔliúzàiqīngzhèngyǔnshù

yuēqīnzāizhènjiānǎiliángtāotāojiāngshíyánfāngjiànchìshèhóunánchāng

shòuchūchūqínwáng

shīzhīwèizhèngshíyǐnshàngjīngyuèérsānniányǒuchéngrénàishòuqíng

juànzhāngkuìchēngwángzhàocánmíng

guǎnshìjìnggōngqiújùnzhāokùnméngxíngduóyānzhōng

róngshàngxiàháifēng

lüèshíkānghuángyōunǎimìngnánchāngshìgǔnquēniànsǔngōngmíngqiānràng

gǎnzhīwángyánzài

shíchūnhuànyúnqīngqiánwénhòushēngmíngwēimiǎnyǒuqiāngcōngháng

gōngzhǐwēiwéixīn

xīnlánzhīxuānzhēnyúnyòujiànrùn怀huáishānyǒuróngyǒumàocuìqiān

jièjǐngjūnziwànnián

yáowàngtāochuánsòngkōngzhōulǎoxuánzhìhuòbǐngbǎixíngyuán

yǒngyánliègōngshíjiānzhān

liùgāibèiguànxùnshìsānyīngyǒucànwénzhěngguóróngjuémiàosuàn

wéidànwéigōngwéigōngwéidàn

王融简介

南北朝·王融的简介

(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。

...〔 ► 王融的文章(91篇)