《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》拼音版

宋代苏轼

yùnkǒngjiǔhànérshénsānshǒu--shì

rénmèngfànzèngmèngzhōngbǎobǎiyōushī

zhǐzhīmèngbǎoběnláikōngwèizhēndìng

shēngtiánshíyàněrláiyànchū

niántàisuìkōngzàiyǒubàngshějiāngróng

jīnniánhànshìsuìwǎnqián

qīngtiāndàngdàngwénkuàngshǒuhào

wèngzhōngyóuxiàomàimàiděngzhì

yīnyángyǒushíyǒushùmínshìtiānmíntiān

suīqióngrényàoshìmínzhī

xíngróngsuīshìsàngjiāgǒuwèikěněrzhēngtóu

dàoguānluòxièpéngyǒuwénléigòngguī

rénchēnkāiménjūnshìménshuíkěn

liánmíngyuèshuǐbànqīngguāngfānshì

fēngcóngnánláifēihòuqiěwèirénzhēng

qiānshangkuàizāiyáowèixiáhánniànmíng

niándōngshízhǒnghuángsāngsānbǎichǐ

jīnniáncǎogàixuětángzhìfēngchuīmiàn

píngshēnglǎnduòjīnshǐhuǐlǎoquànnóngtiānsuǒzhí

pèiránsānchǐzàohuàxīnhuǎngnán

fāngshàngxiàtóngyúngānzhùwèilóngsuǒ

yǒufēnlóng

pénghāoxià湿shīyíngxiǎoláidēnghuǒxīnliángcuīzhī

lǎozuògānqǐntīngqiángdōngrénxiǎng

bēnliúwèikēngpíngzhéwěipiào

zhībǎiniángēngshòuzhònglián

bēilòushuǐnàihànrénwèizhìqiútiānquán

huìdāngzuòtángjìngqiānhéngduàn西běizhēshānquán

línxiāngzhùchǔrénrénzhīnángqián

míngniángòngkànjuébǎozàiníngguāntiān

shuínéngbàntiánjiānyǐnzuìdàowéiyǒuzhītóuzhuān

tiāngōnghàolìngzàichūshíchóulínbìngwèi

jūnjiāyǒutiánshuǐmàotiánjiātiányōushì

西zhōuyángdàoshìwànsuíshēnwéiliǎng

沿yánliúèshuichìjiābiǎnzhōurènpiào

shānqiōngmàidōuyòngxíng宿zhōng

láichángzhuǎnléichóufēijiǔkāi

yángshēngyánshíyīndòngxiāoshǒuqīngqiěāi

gèngdàiqiūjǐngjiànrénbáifāngxiánbēi

苏轼简介

宋代·苏轼的简介

苏轼

苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。

...〔 ► 苏轼的文章(2851篇)