首页 > 诗文 > 题师吴堂 > 拼音版

《题师吴堂》拼音版

宋代黄公度

shītáng--huánggōng

zixiányáoshùnlǎopéngchángqiè

tánzishīxiāngxiàwèncéngchǐ

fénshūshēngwèishèng

西jīngtóushìgǎnmèng齿chǐ

rénmíngliánhòurénmíngchǐ

shuízhījīnrénzhōngjiànjūnzi

fāngjūnshuàinányuèqiānzàishǎolún

yànbǎngshīqiānměi

yǐnzhījīngshíménmíngbēishuǐ

shǐwànshìyōudànqīngér

guāncáogōngliánréntān

míntáogōnghuàchúnhòushèngjiānguǐ

mánliáowèigōngwēizhéchuízhìqiān

lǎohuádàngōngmíngshùshǒugǎngàn

sānchéngyǒutángréngjiùzhǐ

qiúdàiqīngxiánbīnliáoduōyàn

wéikāiyuánxiāngxūnzhàoqīngshǐ

xiōngpánhuóguóshìshǒucéngxiàng

gōnglángmiàoláowàijiǔ

chǐguīzhuānggāodǎo广guǎngpíngguǐ

黄公度简介

宋代·黄公度的简介

黄公度

黄公度(1109~1156)字师宪,号知稼翁,莆田(今属福建)人。绍兴八年进士第一,签书平海军节度判官。后被秦桧诬陷,罢归。除秘书省正字,罢为主管台州崇道观。十九年,差通判肇庆府,摄知南恩州。桧死复起,仕至尚书考功员外郎兼金部员外郎,卒年四十八,著有《知稼翁集》十一卷,《知稼翁词》一卷。

...〔 ► 黄公度的文章(275篇)